انواع سبک های معماری _بخش دوم
21 آذر 1398
معماری
در بخش قبل سه تا از سبک های معماری از گذشته تا کنون گفتیم در این معاله نیز چند سبک دیگر را معرفی خواهیم کرد
معماری باروک (Baroque)
دوره زمانی این سبک از معماری در 1600تا 1750 میلادی می باشد
همزمان با رواج کلاه گیسهای نمایشی و تجملی، سبکی از معماری پدید آمد که به طرز بسیار قابل توجهی تمرکز اصلی خود را بر روی جنبههای ظاهری و تزیینی بنا گذاشته بود. دوره باروک بیش از هر هر زمان دیگری المانهای تزیینی بنا را به شکل کاملا دقیق و با جزییاتی استادانه به نمایش گذاشت. این سبک از معماری در اواخر قرن ۱۸ میلادی بسیار خوش درخشید و تک تک سطوح بناهایی که از این سبک پیروی میکردند با جزییات بسیار زیاد و پر زرق و برق خود چشم هر بینندهای را به خود خیره میکرد.
تزیینات بسیار زیاد و خیره کننده، نقاشیهایی که بر روی سقف کشیده میشد و بهره بردن از نور و نورپردازی به شکلی نمایشی از ویژگیهای اصلی معماری باروک است.
کاخ ورسای در فرانسه، فواره تروی در رم و کلیسای جامع سنت پل در لندن از جمله بناهایی هستند که از این سبک پیروی میکنند.
معماری نئوکلاسیک (Neoclassicism)
دوره زمانی این سبک از معماری اواسط قرن 18 میلادی می باشد
سبک معماری نئوکلاسیک، سبکی از معماری بود که با بخشی از دوره باروک همزمان شد و توسط افراط دلنشینی که باروک در خود گنجانده بود تقریبا پس زده شد! سبک نئوکلاسیک هم تقریبا همانند رنسانس از معماری کلاسیک یونان و روم پیروی میکرد با این تفاوت که نئوکلاسیک برخلاف رنسانس در بعضی موارد عینا از قوانین و تناسبات معماری کلاسیک بهره می برد و آنها را با همان ظاهر اصلی خود به جسم بنایی تازه منتقل می کرد.
ساختمانهایی با ظاهری جدیدتر که ستونها، سنگفرشها و گنبدهایش به طور سختگیرانهای از معماری اصلی خود پیروی میکنند.
کاخ سفید در واشنگتن دی سی، موزه ارمیتاژ در سن پترزبورگ و دروازه برندنبرگ در برلین از نمونههای بارز معماری نئوکلاسیک هستند.
معماری هنر نو (Art Nouveau)
دوره زمانی این سبک از معماری در1890تا1910میلادی می باشد
سبک معماری هنر نو، سبکی بود که در اواخر قرن نوزده پدید آمد و تا اوایل قرن بیستم هم بیشتر دوام نداشت. این سبک از معماری بیشتر از اشکال طبیعت و گیاهان ایده میگرفت و از شکل ظاهری آنها بهره میبرد. انحنا و خمیدگی از ویژگیهای این سبک از معماری بود. معماری هنر نو عمر کوتاهی داشت و در این مدت کوتاه شهر پاریس از این سبک بسیار استفاده کرد.
خطوط خمیدگی و استفاده تزیینی از اشکالی که شبیه به گیاهان بودند از ویژگیهای اصلی این سبک است.
موزه اورتا در بروکسل، ورودی متروی پاریس و ساختمان لاویروت در پاریس از مهمترین مکانهایی هستند که از سبک معماری هنر نو بهره میبرند.