پایداری کلمه ای است که در حال حاضر در بسیاری از صنایع نفوذ کرده است. با توجه به اینکه ساخت و ساز یکی از عوامل اصلی مصرف جهانی انرژی به شمار می رود، جای تعجب نیست که معماری پایدار به یکی از موارد مهم در ساخت ساختمان ها و شهرها تبدیل شده است.
معماری پایدار چیست؟
معماری پایدار در تعریف کلی به ساختمان هایی گفته می شود که برای محدود کردن تأثیر بشریت بر محیط زیست طراحی شده اند. یک رویکرد سازگار با محیط زیست در ساختمان امروزی ، هر جنبه ای از مراحل برنامه ریزی و ساخت را شامل می شود ، از جمله انتخاب مصالح ساختمانی. طراحی و اجرای سیستم های گرمایش، سرمایش، لوله کشی، زباله و تهویه؛ و ادغام محیط ساخته شده در چشم انداز طبیعی.
امروزه معماران نه تنها در تهیه طرحی که از نظر شکل و عملکرد سرآمد باشد را می توانند مورد استفاده قرار دهند، بلکه می توانند راه حل های یکپارچه از عوامل محیطی را به چالش بکشند. برای درک بهتر این مفهوم بحث در مورد معنای واقعی پایداری در معماری بسیار مهم است.
معماری پایدار از نگاه ویلیام مورفی در فلیکر
او کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه پایداری را به عنوان توسعه ای تعریف می کند که نیازهای امروز را برآورده کند بدون اینکه توانایی نسل های آینده در تأمین نیازهای خود را به خطر بیندازد.
هنگام استفاده از این مفهوم پیچیده در معماری ، سپس به طرحی اشاره می شود که محیط زندگی سالم را ایجاد می کند در حالی که هدف آن به حداقل رساندن تأثیرات منفی زیست محیطی، مصرف انرژی و استفاده از منابع انسانی است.
معماری پایدار در مواد ساختمان، روش های ساخت، استفاده از منابع و به طور کلی طراحی منعکس شده است. این طرح همچنین باید عملکرد پایدار را در طول چرخه عمر ساختمان، از جمله دفع نهایی آن، تسهیل کند. گرچه باید از نظر عملکردی و زیبایی شناختی برتر باشد ، اما فضا باید با هدف دستیابی به بهره وری طولانی مدت از انرژی و منابع ساخته شود.
از معماری پایدار به عنوان معماری سبز یا معماری محیطی نیز یاد می شود. این موضوع معماران را به چالش می کشد تا از طراحی های هوشمند و استفاده از فن آوری های موجود اطمینان حاصل کرده تا ساختارها حداقل اثرات مضر را برای اکوسیستم و جوامع ایجاد کند.
اگر اهل دنیای سازندگی نیستید ، شاید پذیرش این ایده برای شما سخت باشد بنابراین ارائه یک مثال ساده در این مرحله شاید لازم باشد.
تصور کنید یک قطعه زمین وجود دارد که برای ساختن خانه شما در آنجا قرار گرفته است. با این حال، مشکل این است که ۱۰۰ درخت روی آن کاشته شده و این درختان آخرین درخت در نوع خود هستند. اگر موضوع پایداری برای شما نگران کننده نیست، اولین کاری که انجام خواهید داد قطع درختان برای پاک کردن فضا و استفاده از تمام الوارها برای ساختن خانه است. این نقطه مقابل معماری پایدار است. معماری پایدار به معنای در نظر گرفتن عوامل محیطی است:
۱.آیا قطعه زمینی در این نزدیکی هست که بتوانید به جای آن استفاده کنید؟
۲.چگونه می توانید از مقداری از چوب درختان استفاده کنید بدون اینکه تمام مزارع را کاملا تخلیه کنید تا بقیه نیز از مزایای آن استفاده کنند؟
۳.آیا هنوز می توانید بدون قطع همه درختان خانه خود را در فضا بسازید؟
اینها تنها برخی از عواملی است که هنگام نزدیک شدن به مفهوم پایدار در طراحی و ساخت باید مورد توجه قرار گیرد. معماری پایدار نیاز به شناخت منابع طبیعی موجود و شرایط محیطی در محل ساخت و ساز و چگونگی ترکیب آنها در ساختمان دارد.
چرا معماری پایدار مهم است؟
"ساختمانها و ساخت و سازها بیش از ۳۵ درصد از مصرف نهایی انرژی جهانی و تقریبا ۴۰ درصد از انتشار CO2 مربوط به انرژی را تشکیل می دهند."
در حالی که کلانشهرها به طور مداوم در حال گسترش هستند، اما کره زمین بزرگتر نخواهدشد. این رشد تأثیر زیادی بر محیط زیست دارد زیرا روند توسعه زیستگاه های جدید برای جوامع ما دائماً به بخش عظیمی از منابع طبیعی ما نیاز دارد. زمین یک چاه نامحدود نیست که بتواند خود را برای مطابقت با سرعت مدرن سازی دوباره پر کند.
طبق گزارش وضعیت جهانی محیط زیست سازمان ملل در سال ۲۰۱۷ ، ساختمان و ساخت و ساز بیش از ۳۵ درصد از مصرف نهایی انرژی جهانی و تقریبا ۴۰ درصد از انتشار CO2 مربوط به انرژی را تشکیل می دهد. در حالی که این اعداد به دلیل آگاهی بیشتر در مورد پایداری نسبت به سال ۲۰۱۰ کمتر است، هنوز راه طولانی در پیش است.
طراحی فرم و شکل ظاهری ساختمان دیگر نمی تواند به صورت جداگانه انجام شود. هم اکنون خدمات ساختمان ، پارچه و اتصالات کنترل شده ذاتی هستند. اکنون باید یک توازن ظریف بین فرم، عملکرد و تعاملات یک ساختمان با محیط اطراف ایجاد شود تا توسعه پایدار تلقی شود.
در اجرای معماری پایدار چه در ساختمانهای جدید و چه در ساختمانهای قدیمی ، مزایای زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی همراه است.
ویژگی های معماری پایدار
۱.تمرکز کلی بر کاهش تأثیر انسان بر محیط زیست
۲.حداقل مصرف بی رویه و مضر انرژی به لطف استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر، مانند صفحات خورشیدی و سیستم های گرمایش ، سرمایش و تهویه طبیعی
ساختمانهایی که حداقل به همان اندازه که برای یک اثر خالص صفر مصرف می کنند ، انرژی تولید می کنند
۳.سیستم های حفاظت از آب، مانند جمع آوری آب باران و بازیافت آب خاکستری
۴.ادغام در چشم انداز اطراف
۵.استفاده از مواد تجدید پذیر، مانند بامبو، کنف، چوب پنبه، کتان و سویا
۶.جایگزینی مواد متداول مانند بتن با گزینه های پایدار، مانند کنفکر (ساخته شده از کنف ، آهک و آب) یا پلاستیک های معمولی با پلاستیک های زیستی نوآورانه ساخته شده از جلبک ها
۷.استفاده از مواد بازیافتی و دوربینی
۸.فضاهای سازگار و مدولار ساخته شده از مواد طبیعی که می توانند به راحتی تجزیه و تجزیه و تحلیل شوند
۹.خانه های کوچک ، آپارتمان های کوچک و دیگر ساختارهای کوچک که به رفع اشتهای مسکن پایدارتر و استفاده از توده زمین و انرژی کمتر کمک می کنند
۱۰.راه حل های جایگزین مسکن، مانند خانه ها و ساختمانهای آپارتمانی ساخته شده از ظروف حمل و نقل بازیافت شده و همچنین معماری شناور در آبراه های سراسر جهان که کمبود مسکن را در مناطق ساحلی متراکم برطرف می کنند
۱۱.تلفیق گیاهان و طبیعت از طریق دیوارهای زنده ، برجهای مسکونی پوشیده از درخت و سقفهای سبز برای کمک به خنک سازی ساختمانهای موجود و ایجاد محیطهای سالم زیست دوستانه برای انسان
مزایای محیطی معماری پایدار:
۱.حفاظت و ترمیم منابع طبیعی
۲.کاهش مصرف انرژی و اتلاف
۳.حفاظت از اکوسیستم ها و تنوع زیستی زیست محیطی
۴.بهبود کیفیت هوا و آب
مزایای اقتصادی معماری پایدار:
۱.کاهش هزینه های طولانی مدت و وابستگی به منابع سنتی انرژی
۲.بهبود بهره وری ساکنان
۳.ارزش دارایی و دارایی را ارتقا دهید
۴.مزیت رقابتی
مزایای اجتماعی معماری پایدار:
۱.بهبود شرایط زندگی ، سلامتی و آسایش ساکنان
۲.کیفیت هوا و آب را بهبود ببخشید
۳.تقاضا در زیرساخت های محلی را به حداقل برسانید
چگونه می توان به یک طراحی پایدار دست یافت؟
به راحتی می توان اصطلاح "طراحی پایدار" را هنگام صحبت در مورد یک پروژه ساختمانی جدید بیان کرد، اما در واقع اطمینان از پایداری یک طرح ساختمان یک فرآیند پیچیده است.
چندین روش وجود دارد که باید در هنگام طراحی یک ساختمان پایدار مورد توجه قرار بگیرد که شامل مواد، انرژی، منابع، برنامه ریزی فضا، آب و هوا و بسیاری از عوامل دیگر است. این یک عمل جزئی گرا است که به متخصصانی نیاز دارد که با جدیدترین متدولوژی ها و تکنیک هایی که به طور همزمان موثر و مقرون به صرفه هستند، در ارتباط باشند.
مرحله برنامه ریزی از اهمیت بالایی برخوردار است. در مراحل اولیه ، معمارانی که در پایداری تخصص دارند ، باید یک برنامه ای ایجاد کنند که ذهنیت محیطی را در جنبه های مختلف روند ساخت و ساز بگنجاند. آنها باید در مورد چگونگی استفاده حداکثری از مواد نوآورانه و پیشرفتها در ساخت و ساز اطمینان داشته باشند تا از موثر بودن نتیجه نهایی اطمینان حاصل کنند.
استانداردهای پایداری داوطلبانه برای کمک به ارزیابی و مقایسه سطح طراحی و ساخت پایدار یک ساختمان موجود است. دستیابی به بالاترین سطح استاندارد پایداری مستلزم مشارکت قابل توجه مشاور در مراحل اولیه طراحی RIBA است تا اطمینان حاصل شود که مسائل مربوط به پایداری در این پروژه حل و فصل شده اند یا خیر.
غلبه بر چالش ها در استفاده از معماری پایدار
برد کان در فلیکر معتقد است معماری پایدار به نفع همه است؛ افراد ، مشاغل ، جوامع ، اقتصاد و محیط زیست. درست است که بیشتر کشورها به سمت معماری پایداری متمایل می شوند ، اما پیشرفت به دست آمده هنوز نمی تواند با تقاضای بی وقفه منابع همگام شود.
همچنین چالش هایی وجود دارد که ممکن است مانع پیشرفت معماری پایدار شود و یکی از بزرگترین موانع هزینه مالی است. اگرچه یک ساختار پایدار ممکن است در طولانی مدت در هزینه شما صرفه جویی کند ، اما هنوز این باور رایج وجود دارد که مواد و روش های پایدار بسیار گران تر از منابع سنتی هستند.
این همیشه لزوماً درست نیست و به همین دلیل مشارکت متخصصان پایداری در اوایل مراحل طراحی یک تصمیم مهم است. کار با یک تیم طراحی که از پیچیدگی ها، خواسته ها و چالش های ساخت یک ساختمان پایدار آگاه است ، قادر به ارائه راه حل های اثبات شده بهتر است که بتواند هم از مزایای زیست محیطی لازم برخوردار باشد و هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد.
آینده معماری پایدار
با وجود نوآوری ها، پیشرفت ها و افزایش آگاهی عمومی در مورد نیاز به شیوه های سبزتر ساختمان ، معماری پایدار هنوز بخش کوچکی از ساخت و سازهای جهانی را نشان می دهد. بعلاوه ، بسیاری از کارشناسان معتقدند که مفهوم پایداری با توجه به وضعیت کنونی کره زمین منسوخ شده است. درعوض، آنها اصرار دارند که راه پیش رو در معماری و طراحی بازآفرینی نهفته است، یک رویکرد جامع تر و پیشرفته تر که متمرکز بر بهره گیری از منابع طبیعی جهان برای ایجاد ساختمانها و سیستمهایی است که بتوانند خود را بازسازی کنند و کاملاً خراب شوند. .
تغییرات آب و هوایی به شدت بر زنان ، افراد رنگین پوست و جوامع فقیر تأثیر می گذارد ، و طراحی احیا کننده عدالت اجتماعی را در اعمال خود ادغام می کند. این یک گام مهم فراتر از اصول اساسی ساختمان پایدار است تا ضمن رفع چالش های زیست محیطی به کاهش مشکلات اجتماعی نیز کمک کند.
